In deze post leggen we het verschil uit tussen IFRS EU, IFRS International en IFRS UK. Dit zijn termen die in de praktijk vaak worden gebruikt in samenhang met IFRS maar waarvan de precieze betekenis en het precieze verschil tussen de drie vormen niet altijd even duidelijk is.
International Financial Reporting Standards
IFRS International verwijst naar de International Financial Reporting Standards (IFRS) zoals uitgevaardigd door de International Accounting Standards Board (IASB). Dit is een verzameling wereldwijde financiële verslaggevingsstandaarden die tot doel hebben de vergelijkbaarheid en transparantie van financiële informatie in verschillende rechtsgebieden te verbeteren. IFRS International wordt gebruikt door meer dan 140 landen over de hele wereld, waaronder Canada, Australië, Japan en India.
IFRS EU
IFRS EU verwijst naar de IFRS zoals aangenomen door de Europese Unie (EU). In juli 2002 heeft het Europees Parlement Verordening nr. 1606/2002 aangenomen, die beursgenoteerde bedrijven uit de E) verplichtte om uiterlijk in 2005 hun geconsolideerde jaarrekening onder IFRS EU op te stellen. In verordening nr. 1606/2002 zijn onder andere regels vastgelegd voor het goedkeuringsmechanisme voor de invoering van IFRS standaarden. De Europese Commissie (de Commissie) was namelijk van mening dat een goedkeuringsmechanisme noodzakelijk was om het noodzakelijke publieke toezicht te bieden ten opzichte van deze verslaggevingsstandaarden.
Voorts was de Commissie van mening dat het politiek of juridisch niet passend was om het vaststellen van financiële verslaggevingsstandaarden voor jaarrekeningen onvoorwaardelijk en onherroepelijk te delegeren aan een particuliere organisatie (in casu de IASB) waarop de Commissie geen invloed had. Bovendien is het goedkeuringsmechanisme verantwoordelijk voor het onderzoeken of de standaarden die door de IASB worden uitgevaardigd, voldoen aan de relevante criteria van het EU-openbaar beleid.
De rol van het goedkeuringsmechanisme is niet het herformuleren of vervangen van de IFRS, maar het toezicht houden op de adoptie van nieuwe standaarden en interpretaties, waarbij alleen wordt ingegrepen als ze materiële tekortkomingen bevatten of de standaarden er niet in zijn geslaagd tegemoet te komen aan kenmerken die gelden specifiek voor het economische of juridische klimaat in de EU.
Het goedkeuringsmechanisme betekent dat er tot zes maanden kan verstrijken tussen de publicatie van een standaard door de IASB en de goedkeuring ervan door de EU. In sommige gevallen kan de EU een standaard ook wijzigen of verwerpen als deze niet aan bepaalde criteria voldoet. Zo heeft de EU IFRS 9 Financiële instrumenten pas in 2016 goedgekeurd, terwijl deze in 2014 door de IASB was uitgegeven.
IFRS UK
IFRS UK verwijst naar de IFRS zoals goedgekeurd door het Verenigd Koninkrijk (VK). Deze zijn hetzelfde als IFRS EU tot 31 december 2020, namelijk het moment dat het Verenigd Koninkrijk formeel de EU en haar regelgevend kader verliet.
Vanaf 1 januari 2021 heeft het Verenigd Koninkrijk zijn eigen onafhankelijke goedkeuringsproces voor de goedkeuring van nieuwe of gewijzigde standaarden. Dit betekent dat er in de toekomst verschillen kunnen zijn tussen IFRS UK en IFRS EU, afhankelijk van hoe de UK Endorsement Board (UKEB) elke standaard beoordeelt en goedkeurt. Het Verenigd Koninkrijk heeft bijvoorbeeld al twee wijzigingen goedgekeurd die vanaf januari 2021 nog niet door de EU waren goedgekeurd: “Interest Rate Benchmark Reform-Phase 2” en de “Extension of the Temporary Exemption from Applying IFRS 9”.
De belangrijkste implicatie van deze verschillen is dat bedrijven moeten controleren welke reeks standaarden ze moeten of mogen gebruiken, afhankelijk van hun jurisdictie. Zo moeten ondernemingen in het Verenigd Koninkrijk die een notering hebben op een gereglementeerde markt in het Verenigd Koninkrijk de IFRS UK gebruiken voor verslaggevingsperioden die op of na 1 januari 2021 aanvangen, terwijl ondernemingen in het Verenigd Koninkrijk die een notering hebben op een gereglementeerde markt in de EER mogelijk zowel de IFRS UK als de IFRS International moeten gebruiken om te voldoen aan de verslaggevingsvereisten van elke jurisdictie. Evenzo kan het zijn dat EER-ondernemingen met een vestiging in het Verenigd Koninkrijk zowel de IFRS EU als de IFRS UK moeten gebruiken voor hun respectieve jaarrekeningen.